Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Όνειρα εν μέσω κρίσης...

 Είμαστε η γενιά χωρίς όνειρα; Όχι, όλοι οι νέοι έχουν όνειρα.Απλώς εξελισσόμαστε σε γενιά με τα θαμμένα ή "μεταναστεύοντα" όνειρα. Όταν, εν μέσω κρίσης, ο στόχος δεν είναι πλέον να βρει κανείς την ιδανική δουλειά, αλλά να βρει δουλειά, που χώρος για όνειρα; Σε μια χώρα που παλεύει να ζήσει τι άλλες προσδοκίες μπορεί να έχει κανείς; Όταν δεν ξέρεις αν θα πληρώνεσαι αρκετά για να μπορείς να ζεις όπως θέλεις είναι λίγο δύσκολο να έχεις άλλες απαιτήσεις και προσδοκίες. Και όποιος θέλει να έχει άλλες προσδοκίες απλώς φεύγει.
 Σίγουρα υπάρχουν ακόμα ευκαιρίες στην Ελλάδα και ακόμα κάποιες ελπίδες για να πραγματοποιήσει κανείς τα όνειρά του. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι αυτές οι ευκαιρίες δεν φτάνουν για όλους. Και κάπως έτσι η πραγματικότητα συντρίβει τα όνειρα...Γιατί, για να έχεις ένα όνειρο πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχει και στην πραγματικότητα μια ελπίδα για να το πετύχεις.
 Παρόλα αυτά, είναι δύσκολο να απαρνηθεί κανείς την αξία του να ονειρεύεσαι.Άλλωστε, είναι τόσες πολλές στην ιστορία οι περιπτώσεις των ανθρώπων που έκαναν το αδύνατο δυνατό... Δε θα έπρεπε να γίνονται εκπτώσεις στις προσδοκίες και τα όνειρα...Όταν χάνεις την ελπίδα σου,το να χάσεις τη μάχη είναι το φυσιολογικό επακόλουθο. Όσο λοιπόν δύσκολο και αν φαίνεται, ας μη χάσουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε.Είναι το μόνο όπλο που μας έχει απομείνει...