Δημοσιογραφία ή τρομοκρατία;

  Είναι Σάββατο βράδυ και λίγο πριν βγω ανοίγω την τηλεόραση.Στο δελτίο του Alter πανηγύριζαν,για άλλη μια φορά,τη συμβολή της Νικολούλη στην εξιχνίαση μιας υπόθεσης εξαφάνισης.Για άλλη μια φορά λοιπόν η κ.Νικολούλη μπόρεσε να εντοπίσει νεκρό έναν τριαντατετράχρονο άντρα που είχε εξαφανιστεί στις αρχές Δεκεμβρίου.Φυσικά όμως το Alter δεν μπορούσε να πλασάρει έτσι απλά την είδηση.Πρώτα παρουσίασε ένα ρεπορτάζ για το αυτοκίνητο του άτυχου άντρα,το οποίο βρέθηκε παρκαρισμένο δυο χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του,γεγονός το οποίο χαρακτηρίστηκε ως "άλλος ένας γρίφος στην υπόθεση εξαφάνισης του τριαντατετράχρονου". Φυσικά,κανένας λόγος ακόμα για δολοφονία...Τι κι αν είναι αληθινό περιστατικό;Στο Alter έχουν φαίνεται καλλιτεχνικές διαθέσεις και νομίζουν ότι γυρίζουν καμιά αστυνομική ταινία...

  Το παραπάνω ήταν μόνο η αρχή της "ταινίας".Στην κορύφωση της φτάνει με ένα βίντεο ντοκουμέντο.Η αδερφή του τριαντατετράχρονου μαζί με τους δημοσιογράφους της εκπομπής  "Φως στο Τούνελ" φτάνουν στο εξοχικό σπίτι του και,σαν να ήταν αστυνομικοί, ψάχνουν να τον βρουν.Κοιτάζω έκπληκτη και αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα τραβήξει αυτή η γελοιότητα...

  Τράβηξε τόσο που δεν πίστευα στα μάτια μου.Αρχικά άνοιξαν τον υπόνομο,σκοτάδι,κανείς νεκρός δεν ήταν μέσα...Βάλανε και την κάμερα μέχρι κάτω για να σιγουρευτούν(!).Έπειτα άνοιξαν την αποθήκη και εκεί πάνω σε ένα κρεβάτι το σώμα ενός νεκρού άντρα!!!(βέβαια επειδή τους μένει ακόμα λίγη ευαισθησία,στην τηλεόραση το κάλυψαν με μωσαϊκό...)

  Δεύτερη πράξη του δράματος:η κάμερα βγαίνει έξω από την αποθήκη,εστιάζει στην αδερφή του θύματος που πανικόβλητη ρωτάει "τον βρήκατε;" ενώ παράλληλα ακούγονται σχόλια για την μυρωδιά του πτώματος...(!!!).Κι όμως τόσο ριάλιτι δεν τούς έφτανε...Επόμενη σκηνή,η αδερφή του θύματος παίρνει τηλέφωνο για να ενημερώσει την αστυνομία.Καθώς η καημένη η κοπέλα δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει παίρνει το τηλέφωνο μια δημοσιογράφος:"Ναι είμαστε στο εξοχικό του,δεν ήρθατε να ψάξετε,αν είχατε έρθει θα σας μύριζε κι εσάς"

  Δεν είδα παρακάτω.Έπρεπε να φύγω.Αλλά,για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα άντεχα αυτό το ξεπούλημα των ανθρώπινων συναισθημάτων,αυτή την ωμή,απάνθρωπη αντιμετώπιση ενός τόσο δυσάρεστου περιστατικού.Είχα σκοπό να γράψω πολλά ακόμα αλλά νομίζω τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους...Ένα πράγμα ακόμα μόνο:οι δημοσιογράφοι πρέπει να προσφέρουν ενημέρωση,όχι τρομοκρατία...