Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Τι λέτε;;;

  "Τι λες;Δεν ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε και εμείς;"λέγεται ενα γκρουπ στο φεϊσμπουκ φτιαγμένο από φίλους και γνωστούς που από σήμερα κάνει μια νέα αρχή.Ο τίτλος του,αυτή η προτροπή με έβαλε σε σκέψεις...Διαρκώς όλοι μας γκρινιάζουμε για όλα τα  "κακά" της σημερινής εποχής...Πόση απαισιοδοξία ,απογοήτευση και μιζέρια υπάρχει γύρω μας;;;Υπάρχει πολύ,και όχι άδικα γιατί πολλές είναι και οι αιτίες που προκαλούν το παραπάνω κλίμα...Γιατί όμως να μην υπάρχει και μια χαραμάδα ελπίδας και αισιοδοξίας;Που χάθηκε η σιγουριά και η επιμονή και η πεποίθηση ότι τα πράγματα ίσως κάποτε αλλάξουν;Δε θα αλλάξουν βέβαια θαυματουργά,δεν μπορούν να αλλάξουν έτσι....Όμως υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που αν προσπαθήσει σοβαρά,με επιμονή και υπομονή κυρίως όλο και κάτι θα καταφέρει...
  Δεν μιλάω για τους πολιτικούς,τουλάχιστον όχι για τους σημερινούς.Μιλάω για εμάς που θα γίνουμε ή μόλις γίναμε ενήλικες,για εμάς τους νέους πολίτες που τώρα ξεκινάει η ζωή μας...Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω-δεν μπορώ να προτείνω κάτι συγκεκριμένο που μπορούμε να κάνουμε εμείς ως νέα γενιά.Ίσως γιατί είναι τόσα αυτά που πρέπει να αλλάξουμε και ίσως γιατί δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε άμεσα.Αυτό που ξέρω σίγουρα όμως είναι ότι όλες αυτές οι πιθανές μελλοντικές αλλαγές προϋποθέτουν πρωτ'απ'όλα την αλλαγή της νοοτροπίας μας.Είναι απλό,σχεδόν αυτονόητο:για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να πιστέψεις ότι μπορείς...
  Φυσικά και το ξέρω ότι ο στόχος "να αλλάξεις τον κόσμο"δεν είναι καθόλου ρεαλιστικός...Αν ξεκινήσουμε όμως με αυτόν το στόχο μπορεί να μην τον αλλάξουμε τελείως αλλά σίγουρα θα τον βελτιώσουμε.Εξάλλου κάποιος,κάποτε είπε "Να στοχεύεις ψηλά,το φεγγάρι.Ακόμα και αν αποτύχεις,θα βρεθείς ανάμεσα στα αστέρια"Νομίζω είχε δίκαιο...


Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Ένας χειμώνας με την Patty...(!?)

  Η Patty με τις κοτσίδες της,η τούρκικη σαχλαμάρα με το όνομα Κισμέτ,η "Ζωή της άλλης"με την κακιά Ξένια είναι λίγα μόνο από τα παραδείγματα που αποδεικνύουν πως η οικονομική κρίση χτύπησε και την τηλεόραση.Ξένες σειρές ή ξένα σενάρια,φτηνές πρόχειρες παραγωγές και πολλά ριαλίτι θα εμφανιστούν στην μικρή οθόνη φέτος...Η εποχή του "Πάρα πέντε" του "Είσαι το ταίρι μου" και των τόσων άλλων καλών κωμικών σειρών έχει περάσει ανεπιστρεπτί,όσο για τις δραματικές σειρές,ας μην το συζητήσουμε καλύτερα...
  Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μέσα σε αυτήν την περίοδο οικονομικής κρίσης που βιώνουμε(άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...) το τελευταίο που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι η...κατάντια της ελληνικής τηλεόρασης.Από την άλλη όμως,είτε μας αρέσει είτε όχι,η τηλεθέαση αποτελεί βασική απασχόληση του Έλληνα και θα συνεχίσει να αποτελεί ιδιαίτερα τώρα ,στα πλαίσια της επικράτησης μιας γενικότερης τάσης ολιγάρκειας-μείωσης των εξόδων.
  Αφού λοιπόν ο Έλληνας γενικά βλέπει πολύ τηλεόραση και αυτή η περίοδος δεν ενδείκνυται για άλλες πιο ακριβές ενασχολήσεις θα αναγκαστεί να ανεχτεί την Πάττυ και την Ξένια και όποια άλλη σαχλαμάρα έχει να προσφέρει φέτος η ελληνική τηλεόραση....(και θα είναι πολλές).Γι' αυτό και είναι σημαντική η κρίση της ελληνικής τηλεόρασης,γιατί είναι μια περίοδος που σαν λαός έχουμε ανάγκη από καλές κωμωδίες(για να ξεχνιόμαστε)και από καλές δραματικές σειρές(για να βλέπουμε ότι υπάρχουν και χειρότερα...) αλλά θα αναγκαστούμε να τα στερηθούμε και αυτά...
 Βέβαια για να μην είμαι πάλι απόλυτη πρέπει να αναφέρω δύο ακόμη πράγματα.Πρώτον,ότι σίγουρα θα υπάρχουν καλά προγράμματα και φέτος στην τηλεόραση ,αρκεί να τα ψάξει κανείς, και δεύτερον,ότι υπάρχουν και άλλοι "φτηνοί" τρόποι να περάσει κάποιος τον ελεύθερο του χρόνο όπως να νοικιάσει να δει μια ταινία,να διαβάσει,να περπατήσει.Ο εργάτης όμως, ή ο υπάλληλος που δουλεύει δώδεκα ώρες, όταν γυρίσει εξουθενωμένος στο σπίτι του δεν θα κάνει τίποτα από τα παραπάνω.Απλά θα ανοίξει την τηλεόραση και θα δει ό,τι βρει...Έτσι για άτομα όπως τα παραπάνω η κρίση της τηλεόρασης καταντά κρίση της ψυχαγωγίας...

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Το παιχνίδι των blogger-10 πράγματα που αγαπώ

1.Όσους με κάνουν να χαμογελώ.Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου που ξέρω ότι θα είναι πάντα κοντά μου και στις όμορφες και στις άσχημες στιγμές.
2.Τα ταξίδια.Απλώς γιατί μου αρέσει να βλέπω διαφορετικούς τόπους,ανθρώπους και νοοτροπίες.Κάθε καινούρια εικόνα και εμπειρία έχει να σου προσφέρει πολλά.
3.Να μαθαίνω.Είτε μέσα από βιβλία είτε μέσα από συζητήσεις ή ακόμα και από την τηλεόραση ή από οπουδήποτε αλλού,κάθε νέα πληροφορία ,οτιδήποτε μαθαίνω,μου δίνει μεγάλη χαρά.
4.Να γνωρίζω καινούργιους και διαφορετικούς ανθρώπους.Γιατί κάθε άνθρωπος που έρχεται στη ζωή μας έχει κάτι να μας προσφέρει.
5.Να γράφω.Γιατί έτσι μοιράζομαι σκέψεις,προβληματισμούς,πληροφορίες και μου αρέσει να σκέφτομαι ότι κάτι κερδίζουν και αυτοί που διαβάζουν όσα γράφω.
6.Τη λογοτεχνία.Μου αρέσει να μπαίνω σε φανταστικούς κόσμους,να φτιάχνω εικόνες στο μυαλό μου,να ταυτίζομαι με χαρακτήρες γιατί και μέσα από τη λογοτεχνία μπορείς να μάθεις πολλά.
7.Τη μουσική.Είτε να παίζω είτε να την ακούω,η μουσική με ταξιδεύει,με  χαλαρώνει ή με βοηθάει να εκτονώνομαι.Μου αρέσει να βρίσκω τραγούδια που εκφράζουν ο,τι νοιώθω.
8.Τη Μέλια,το σκυλάκι μου απλά γιατί είναι το πιο γλυκό και καλό σκυλί που υπάρχει :)
9.Τα ρούχα.Όπως και να το κάνουμε υπάρχει και ο υλικός κόσμος....Είναι ωραίο να εκφράζεσαι και μέσα από αυτά που διαλέγεις να φοράς.
10.Τα όνειρα.Το τελευταίο αλλά ίσως το πιο σημαντικό.Γιατί ο καθένας πρέπει να έχει όνειρα και στόχους για το μέλλον.Η ζωή είναι ένα μεγάλο ταξίδι και έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε πολλές διαδρομές...

Να λοιπόν η λίστα με τα πρώτα δέκα πράγματα που σκέφτηκα...Αν είσαι blogger γράψε και εσύ δέκα πράγματα που αγαπάς και προσκάλεσε με τη σειρά σου δέκα  bloggers να κάνουν το ίδιο.(Αλλά και αν δεν είσαι κάνε κι εσύ μια λίστα...Βοηθάει πολύ να σκέφτεσαι τα πράγματα που αγαπάς)

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Αλήθειες ή ψέματα;

  Δεν υπάρχει άνθρωπος που να προτιμά το ψέμα από την αλήθεια,όμως,ο καθένας μας λέει ψέματα.Γιατί πράγματι μερικές φορές είναι δύσκολο να αποκαλύψεις την αλήθεια.Όταν λες την αλήθεια εκτίθεσαι ενώ το ψέμα σε προστατεύει.Κρύβει τα λάθη σου,τις αδυναμίες σου,τους φόβους σου, τα ελαττώματα σου.Ορισμένες φορές το ψέμα μπορεί να προστατεύσει και τους άλλους απέναντι σε όλα τα παραπάνω, που εσύ προσπαθείς να κρύψεις.Η αλήθεια μπορεί να πληγώσει και εσένα και τους άλλους ,αλλά είναι λόγος αυτός για να κρύβεται;
   Η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται να είμαστε τέλειοι και το ψέμα είναι μάλλον μια ψυχολογική ανάγκη.Δε θέλεις να εκτεθείς και χρειάζεται θάρρος για να πεις την αλήθεια, ειδικά όταν πρόκειται να προκαλέσει πόνο ή οργή.Έτσι, προτιμά κανείς το ψέμα.Όμως,μια πραγματική σχέση χτίζεται πάνω σε αλήθειες και όχι σε ψέματα.
  Όλοι λέμε ψέματα αλλά όλοι απαιτούμε από τους άλλους την αλήθεια.Αν έχουμε στο μυαλό μας αυτή την απλή σκέψη ίσως να είναι πιο εύκολο να αποκαλύψουμε μια άβολη αλήθεια.Την αλήθεια την εκτιμούν όλοι ακόμα και αν πονάει.Αυτός που λέει την αλήθεια φαίνεται θαρραλέος και δίκαιος και φυσικά κερδίζει πολύ ευκολότερα την εμπιστοσύνη των άλλων σε σχέση με κάποιον που λέει γλυκά ψέματα που αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν.
  Τελικά, όσο δύσκολο κι αν είναι πρέπει να προσπαθούμε να λέμε την αλήθεια για τρεις λόγους:γιατί και εμείς αυτή θα θέλαμε να ακούσουμε,γιατί αξίζει να την μάθουν οι άλλοι,γιατί τελικά μόνο έτσι μπορούμε να οικοδομήσουμε πραγματικές σχέσεις.